The Parks to Alberta
Blijf op de hoogte en volg Ilonka
21 September 2016 | Canada, Hinton
Het lijkt op een overload aan blogs nu, maar ik maak nu iedere dag kilometers en er is zoveel te zien. De wifi is prima, al kost het uploaden van de foto's vanaf m'n telefoon wel wat tijd.
Vanmorgen om half 10 vertrekken we, uit het iet wat muffige motel, gewapend met Timmy's coffee en muffins. Na 10 minuten is er parkeerplaats met picknicktafels, prachtig gelegen aan een klein riviertje, vlakbij Shuswap. We ontbijten, maar het is fris, dus gaan we snel verder. Nog geen half uur later staan we stil in Yoho National Park. Wegwerkzaamheden zijn overal, dus ook hier. En sta je dus echt stil. Het duurt lang en het is bewolkt. Maar als we eindelijk mogen doorrijden breekt ook de zon door en die laat ons de rest van de dag niet in de steek.
In Yoho Park zie je duidelijk wat de bosbranden van afgelopen maanden hebben verwoest. Het levert dan wel vruchtbare grond op, maar dit duurt eeuwen voor het weer aangegroeid is.
Na een kleine 100 km bereiken we de ingang van Banff National Park. Ik betaal de tol en we rijden de Icefields Parkway op.
230 km lang, tussen Lake Louise en Jasper, dwars door de Rocky Mountains. Als ik m'n reisgids moet geloven wordt het spectaculair. Uiteindelijk is het meer dan dat. Het ene meer rijgt zich aan het andere. In elk wateroppervlak weerspiegelen de wouden en de puntige bergen. Om de paar kilometer is er een uitzichtpunt. Na een paar stops realiseer ik me dat ik zo het eind van de weg niet ga halen. Het kost teveel tijd om overal te stoppen. Het is een dag met "wauw" en "cool" in de hoofdrol.
Ik stop nog met regelmaat, al is het soms alleen om vanuit de auto een foto te maken. Bij een van de vele picknickplaatsen zit een enorme valk op nog geen meter afstand te wachten op iets van afval. Ik dacht dat het een nogal groot uitgevallen kraai was, maar er werd me verzekerd dat het een valk was. Beren blijven uit de buurt vandaag, maar ik kan me goed voorstellen dat ze hier leven. 230 km geen enkel huis of voorziening.
Bij Bow Lake sta ik in de sneeuw, het is echt koud, maar het is betoverend. M'n voeten zijn bevroren als ik in de auto terugkom. Hier was ik niet helemaal op voorbereid. Maar het maakt allemaal niet uit. Ik neem veel teveel foto's, waarvan er ongetwijfeld weer veel gewist worden. Eigenlijk weet je niet waar je kijken moet. En dan ook nog gewoon doorrijden met 90 km/u. Het daalt en stijgt, het is fascinerend.
Na Banff National Park, gaat de weg over in Jasper National Park. Op 2030 meter hoogte ligt de onzichtbare grens op de Sunwapta Pass.
Jasper Park lijkt wijder en lager, maar de gletsjers strekken zich ver tot in het dal uit. Busladingen toeristen, vooral Japanners, worden naar het Icefield Centre gebracht. Ik rijd hier voorbij, er zijn zoveel mooiere plekken met zoveel minder toeristen.
Bij de Sunwapta Falls parkeer ik voor de zoveelste keer, en lopen we een klein stukje trail, m'n knie protesteert, maar het is de moeite waard. Wat een massa water perst de rivier in de smalle kloof.
Hierna volgt het brede Athabasca-dal. Ook weer mooi en fotogeniek.
Vlak voor Jasper draait de Highway het park uit, richting Hinton, nog 60 km verder. Het landschap verandert, wordt vlakker, de Rockies liggen verder weg.
Het motel ligt vlak naast de Highway, zoeken is niet nodig. Na 387 km plof ik uitgevloerd op mijn bed, wat een dag, wat een ervaring.
Berichtjes aan het Canadese thuisfront dat we weer goed zijn aangekomen. Morgen volgt nog een rit van ongeveer 330 km en dan een dag rust bij neef Mitchell, de broer van Christel, in Grande Prairie. Dan nog twee etappes de Alaska Highway op, naar Fort Nelson in het noorden!
Update: Na het plaatsen van dit verslag en uploaden van de foto's realiseer ik al wat ik allemaal alweer vergeten ben te vertellen. De foto's zijn een impressie, het is net een film die, te snel afgespoeld, aan me voorbij getrokken is. Wat een prachtige dag!
Vanmorgen om half 10 vertrekken we, uit het iet wat muffige motel, gewapend met Timmy's coffee en muffins. Na 10 minuten is er parkeerplaats met picknicktafels, prachtig gelegen aan een klein riviertje, vlakbij Shuswap. We ontbijten, maar het is fris, dus gaan we snel verder. Nog geen half uur later staan we stil in Yoho National Park. Wegwerkzaamheden zijn overal, dus ook hier. En sta je dus echt stil. Het duurt lang en het is bewolkt. Maar als we eindelijk mogen doorrijden breekt ook de zon door en die laat ons de rest van de dag niet in de steek.
In Yoho Park zie je duidelijk wat de bosbranden van afgelopen maanden hebben verwoest. Het levert dan wel vruchtbare grond op, maar dit duurt eeuwen voor het weer aangegroeid is.
Na een kleine 100 km bereiken we de ingang van Banff National Park. Ik betaal de tol en we rijden de Icefields Parkway op.
230 km lang, tussen Lake Louise en Jasper, dwars door de Rocky Mountains. Als ik m'n reisgids moet geloven wordt het spectaculair. Uiteindelijk is het meer dan dat. Het ene meer rijgt zich aan het andere. In elk wateroppervlak weerspiegelen de wouden en de puntige bergen. Om de paar kilometer is er een uitzichtpunt. Na een paar stops realiseer ik me dat ik zo het eind van de weg niet ga halen. Het kost teveel tijd om overal te stoppen. Het is een dag met "wauw" en "cool" in de hoofdrol.
Ik stop nog met regelmaat, al is het soms alleen om vanuit de auto een foto te maken. Bij een van de vele picknickplaatsen zit een enorme valk op nog geen meter afstand te wachten op iets van afval. Ik dacht dat het een nogal groot uitgevallen kraai was, maar er werd me verzekerd dat het een valk was. Beren blijven uit de buurt vandaag, maar ik kan me goed voorstellen dat ze hier leven. 230 km geen enkel huis of voorziening.
Bij Bow Lake sta ik in de sneeuw, het is echt koud, maar het is betoverend. M'n voeten zijn bevroren als ik in de auto terugkom. Hier was ik niet helemaal op voorbereid. Maar het maakt allemaal niet uit. Ik neem veel teveel foto's, waarvan er ongetwijfeld weer veel gewist worden. Eigenlijk weet je niet waar je kijken moet. En dan ook nog gewoon doorrijden met 90 km/u. Het daalt en stijgt, het is fascinerend.
Na Banff National Park, gaat de weg over in Jasper National Park. Op 2030 meter hoogte ligt de onzichtbare grens op de Sunwapta Pass.
Jasper Park lijkt wijder en lager, maar de gletsjers strekken zich ver tot in het dal uit. Busladingen toeristen, vooral Japanners, worden naar het Icefield Centre gebracht. Ik rijd hier voorbij, er zijn zoveel mooiere plekken met zoveel minder toeristen.
Bij de Sunwapta Falls parkeer ik voor de zoveelste keer, en lopen we een klein stukje trail, m'n knie protesteert, maar het is de moeite waard. Wat een massa water perst de rivier in de smalle kloof.
Hierna volgt het brede Athabasca-dal. Ook weer mooi en fotogeniek.
Vlak voor Jasper draait de Highway het park uit, richting Hinton, nog 60 km verder. Het landschap verandert, wordt vlakker, de Rockies liggen verder weg.
Het motel ligt vlak naast de Highway, zoeken is niet nodig. Na 387 km plof ik uitgevloerd op mijn bed, wat een dag, wat een ervaring.
Berichtjes aan het Canadese thuisfront dat we weer goed zijn aangekomen. Morgen volgt nog een rit van ongeveer 330 km en dan een dag rust bij neef Mitchell, de broer van Christel, in Grande Prairie. Dan nog twee etappes de Alaska Highway op, naar Fort Nelson in het noorden!
Update: Na het plaatsen van dit verslag en uploaden van de foto's realiseer ik al wat ik allemaal alweer vergeten ben te vertellen. De foto's zijn een impressie, het is net een film die, te snel afgespoeld, aan me voorbij getrokken is. Wat een prachtige dag!
-
22 September 2016 - 07:48
Marjon:
Vanachter mijn bureau op de Academie lees ik je blog. Zo onwerkelijk! Wat een pracht! Nooit gedacht dat het zo indrukwekkend mooi zou zijn. Fijn dat je ons meeneemt in de foto's. En die prachtige zelfgehaakte omslagdoek bewijst wel dienst he!. Het is hier in Nederland nog heel aangenaam weer. Zo'n 20 graden. En dan zie ik jou tussen de sneeuwtoppen! En wat mij betreft... doe mij maar elke dag en blog hoor. Het leest heerlijk weg en het is hartstikke leuk je te volgen. Veel plezier saampjes XXX -
22 September 2016 - 09:59
Wouter:
Hi Ilonka, wat een prachtige reis ben je aan het maken. Geniet ervan!
-
22 September 2016 - 15:16
Els En Je Vader. :
Wat een prachtig land en mooie foto's. Prachtig reis en fijn dat we mee mogen genieten. Mooi je omslagdoek doet goed zijn dienst. Lieve groet van ons. -
22 September 2016 - 18:38
Joan:
Ooohhhh ik reis zo heerlijk mee. Wat een mooi verslag en wat n trip. Het roept alleen masr op " ik wil ook"☺ -
23 September 2016 - 08:43
Edwin En Rees:
Hoi mop, genieten en nog eens genieten. Prachtige foto's en prima reisverslag, mijn complimenten. Zo te zien ben je echt aan het bijkomen van de drukte hier in het kleine Nederland. Ga zo door! 1 vraagje: George al tegengekomen? kus van ons -
09 Oktober 2016 - 20:14
April Vail:
WOW!!! Awesome beautiful pics Ilonka! You did hit quite a bit of road construction delaying .... but worth the wait for your breathtaking views you drove into....
P.s. I don't know who told you that Bird is a Falcon...they were not correct tho... you were right when you said an oversized crow...lol
It is a Raven ... a Falcon stands straight up and down and they are not black .... -
09 Oktober 2016 - 20:17
April Vail:
Still any wildlife is wonderful to see...even a Raven...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
