Alaska Highway to Fort St John
Blijf op de hoogte en volg Ilonka
25 September 2016 | Canada, Fort St. John
Tegen het middaguur nemen we afscheid van Mitch en Robyn en alle kids. Het is (maar) ruim 200 km vandaag, lekker relaxed. Buiten Grande Prairie is het kaal, enorme graanvelden, af en toe een boerderij. Als we na een kleine 80 km de provinciegrens naar British Columbia oversteken en de tijdzone zich weer met een uur aanpast, lijkt het landschap gelijk anders. Heuvelachtig en een soort van lieflijker.
Ik had hele verwachtingen van Dawson Creek maar moet deze behoorlijk bijstellen. De Mile Zero Post, waar de beroemde Alaska Highway begint, stelt niet zoveel voor. De grote boog met het opschrift You are now entering the worldfamous Alaska Highway en de rode wegwijzer zijn de enige aanwijzingen. Toch maar een foto van de plek waar de 2245 km lange Highway begint. Langs de weg liggen op onregelmatige afstand, iedere 50 tot 80 km, kleine dorpjes of servicestations. Het zijn meer bevoorradingsposten met een garage en een tankstation. Maar de omgeving eromheen maakt zoveel goed. Het ene na het andere provinciale park komt voorbij. Omdat de afstand vandaag maar kort is, rijd ik na Dawson Creek door.
Fort St John is de grootste stad in het noordoosten van British Columbia. Groot... (18000 inwoners). Er is een museum over de aanleg van de Alaska Highway maar ik vind het wel goed.
Het motel is simpel, prima voor een nacht. We eten bij Mama Panda, Chinees buffet. Morgen wachten de, voorlopig, laatste 400 km tot aan Fort Nelson. Ik stelde me altijd voor dat dit het eind van de wereld was... Ik geloof dat het aardig in de buurt gaat komen..!!
Ik had hele verwachtingen van Dawson Creek maar moet deze behoorlijk bijstellen. De Mile Zero Post, waar de beroemde Alaska Highway begint, stelt niet zoveel voor. De grote boog met het opschrift You are now entering the worldfamous Alaska Highway en de rode wegwijzer zijn de enige aanwijzingen. Toch maar een foto van de plek waar de 2245 km lange Highway begint. Langs de weg liggen op onregelmatige afstand, iedere 50 tot 80 km, kleine dorpjes of servicestations. Het zijn meer bevoorradingsposten met een garage en een tankstation. Maar de omgeving eromheen maakt zoveel goed. Het ene na het andere provinciale park komt voorbij. Omdat de afstand vandaag maar kort is, rijd ik na Dawson Creek door.
Fort St John is de grootste stad in het noordoosten van British Columbia. Groot... (18000 inwoners). Er is een museum over de aanleg van de Alaska Highway maar ik vind het wel goed.
Het motel is simpel, prima voor een nacht. We eten bij Mama Panda, Chinees buffet. Morgen wachten de, voorlopig, laatste 400 km tot aan Fort Nelson. Ik stelde me altijd voor dat dit het eind van de wereld was... Ik geloof dat het aardig in de buurt gaat komen..!!
-
26 September 2016 - 14:34
Marjon:
Wat leuk om dat kaartje te zien hoever je al bent! Wat een kilometers maak je. En had je wel bedacht dat het er ook zo koud kon zijn? Toen je zei dat je naar Canada met vakantie ging had ik niet verwacht dat je naar -1 ging...
En ook een unieke gelegenheid voor Mitchell om zijn zus weer eens te zien, dat zal ook niet dagelijks het geval zijn.
Veel plezier met de vervolgtrip. Ik lees graag je blog en je reisverslag is zo heerlijk geschreven.
-
26 September 2016 - 18:02
Ramona:
Zo leuk om je verhalen te lezen kijk er naar uit
Geniet met volle teugen mop en van je familie dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
