On the road to Chetwynd

Om 9 uur rijd ik weg bij het Valley View Motel in Williams Lake. Na nog geen uur stop ik bij McCleese Lake voor een broodje. Het uitzicht is prachtig al is het meer nog half bevroren. 

Verder richting Prince George krijg ik een servicemelding op het scherm in de auto. Olie verversen…. Dat is niet wat ik verwachtte bij het huren van een auto, maar met nog zoveel kilometers voor de boeg besluit ik maar de road-emergency te bellen. Tenslotte heb ik dat niet voor niets bijverzekerd. 

Na 10 minuten ben ik zover wijzer dat ik of de olie zelf moet vervangen of dit moet laten doen, betalen en dan dit later terugkrijgen. 

Of ik moet naar de dichtstbijzijnde Hertz vestiging om de auto om te ruilen. Nu ben ik Prince George en daar is vast een Hertz-vestiging, maar het is niet precies wat ik in gedachte had bij het boeken deze extra road-service. 

De jongedame aan de telefoon vraagt om ze me verder nog kan helpen en beëindigt het gesprek. Oké… ik heb hulp nodig, dus loop ik naar binnen bij het tankstation waar ik heb geparkeerd. Een allervriendelijkste dame begrijpt mijn probleem, geeft nog even haar mening over de service van Hertz, maar helpt me verder. Zoekt het adres, tekent de route en ik rij naar de Minute Muftler. Ook daar een vriendelijke garagehouder, maar helaas hij heeft hij geen plek en personeel om de olie te verversen. Maar hij geeft me een ander adres, legt de route uit en daar ga ik weer, op naar McQuick lube and oil… op het moment dat ik daar de straat in draai, zie ik een Hertz-vestiging… dus ik draai en parkeer en naar binnen. Twee jonge mannen horen mijn verhaal aan en checken in de computer de gegevens van de auto… dat is raar.. de olie is ververst voor dat ik de auto afhaalde. 

Ze gaan eea checken en resetten en verzekeren met dat het in orde is zo. Ik leg nog even uit dat ik nog wat kilometers voor de boeg heb, maar echt, het is geen probleem. 

Enigszins opgelucht stap ik weer in en zoek de weg terug naar de Highway, dwars door Prince George, waar op dat moment een demonstratie aan de gang is en langs het tentenkamp van de daklozen. 

Vlak buiten Prince George tank ik voor $1,67 de liter. Omgerekend €1,12. Nog altijd hoog, vergeleken bij de €,087 die ik ooit betaalde.

Ik zet een beetje vaart want het heeft wel veel tijd gekost, maar stop toch nog af en toe even voor een paar foto’s.

De Highway is rustig en ik waan me regelmatig alleen op de wereld. 

Plotseling zie ik in de berm een joekel van een vogel, een gier!, die zich ergens aan te goed doet.

Ik stop en keer, samen met nog een auto, en zie de gier opvliegen en de dode moose zal waarschijnlijk door een auto aangereden zijn. 

Zie ik eindelijk een moose, is ie dood… ik heb maar geen foto genomen.

Veel rest-area’s zijn nog gesloten en hoe noordelijker ik kom hoe meer sneeuw er ligt. Bij Bijoux Falls wil ik toch even kijken naar na 20 meter zak ik tot mijn knieën in de sneeuw weg en keer ik maar om naar de auto. 

Uiteindelijk kom ik pas tegen 17.00 uur en 550 km later aan in de regen in Chetwynd. 

In the Lions Inn ($112 voor een nacht) krijg ik een prachtige kamer. 

Maak ik vast de afspraak voor morgen en ga ik vooral even lekker bijkomen.