Langley-city

Ik neem met pijn in mijn hart afscheid van Blind Bay en het fijne logeeradres! Met de uitnodiging snel terug te komen op zak, vertrek ik maandagmorgen via Kamloops en de Coquihalla Highway weer naar het lower-mainland.

Regen, hagel, sneeuw, zon, van -2 naar 16 graden! Van 120 naar 50 km. Nu weet ik weer waarom het ook de Highway to Hell heet. Gelukkig weinig roadconstructions aan mijn kant van de weg, maar er is zoveel werk te doen na de enorme ravage van november 2021.

Ik zie ook dat de floodings nu alweer dichterbij komen! Heftig!

Met slechts één sanitaire stop rijd ik de 400 km door. Die ene stop kwam het met bakken uit de lucht en dat maakt zo een rest-area er niet leuker op.

Om 16 uur parkeer ik de auto op de oprit bij Jackie. Ik geef mijn spulletjes weer een plekje in “mijn” basement en geniet van een rustige avond op het deck.

Dinsdagmorgen gaan Jackie en ik ontbijten, waar anders dan bij Tim Horton.

Even naar het tuincentrum en de dollarstore en de rest van de middag heerlijk in de zon op het deck.

Voor diner heb ik afgesproken met April bij the old spaghetti factory.

Na afloop breng ik haar “even” naar huis in zuid-Surrey. Op de terugweg naar Langley tank ik nog maar weer een keer.