Aftellen en afscheid

Dinsdagmorgen vroeg rijden Marguerite en ik terug naar de coast. Door potdichte mist over de Coquihalla, waar we uiteindelijk boven de mist uit komen (zo hoog is het hier) en met volop zon de overige 400 km afleggen. Eenmaal terug halen we oma op en gaan nog even lunchen. s'Avonds brengt Ingmar de auto weer en ik breng hem terug naar zijn huis waar we nog een uurtje kletsen.

Woensdag
Met oma's hondje maar de groomer. Hierna bloemen brengen naar de begravenplaats. Ik weet de graven bijna feilloos te vinden. Een twijfelachtige eer aan mezelf.
s' Middags brengen we een bezoekje aan John en Fre, vrienden van oma, die mij ooit als jong meisje van de grens ophaalden, zonder dat ze mij kenden. Het verhaal was toen; kijk maar uit naar een meisje dat op Peter lijkt! Dat was lang geleden! Peter en ik lijken uiterlijk niet meer zo op elkaar, innerlijk zijn we nog steeds een soort broer en zus. Er zal toch iets in onze genen van onze tweeling-vaders zitten.


Donderdag
M'n dagen zijn geteld! Tamara komt koffiedrinken. Hierna verbruik ik m'n laatste buspas voor een paar uur Vancouver. Slenteren door Gastown en langs Canada Place. Wat een fantastische stad is dit toch en wat voel ik me hier thuis. Terug met de skytrain en de bus.
De auto terug brengen naar Ingmar en we gaan nog even uit eten. Het afscheid is goed en warm.
Thuis bij oma staat de telefoon niet stil. Iedereen belt nog even. Christel is in tranen.
Het is laat als ik voor de laatste keer m'n bed hier op zoek.
Morgen brengt Jackie me weg.

Vrijdagmorgen m'n koffer gepakt. Alles past er weer in. Dan brengt Jackie me met oma naar het vliegveld. Geen drop-off maar mee naar binnen. De laatste Timmy's.
Een laatste knuffel. Natuurlijk wordt ik uit de rij gepikt en volledig gescreend.
Vertrektijd 16.30 uur. Nog even geduld.
Verwachte aankomsttijd op Schiphol zaterdag 11.00 uur
Tot snel
XXX