Van polder tot rockies
Blijf op de hoogte en volg Ilonka
14 September 2016 | Canada, White Rock
12 september, ik ben extra lang jarig dit jaar, als je de Hollandse en Canadese tijd achterelkaar plakt. Ik voel het niet echt, het jarig zijn, tot ik m'n Facebook en app check... Ik ben nog lang niet vergeten!
Het is een gewone werkdag, bijna iedereen is aan het werk maar Jackie heeft vrij en we gaan samen lunchen. Ik installeer m'n gps, ik durf even nog niet zonder te rijden. Terecht want ik vraag me onderweg af of ik wel het goede adres heb ingevoerd... Maar blijkbaar kom ik anders aanrijden want in ene wordt de omgeving herkenbaar en vindt ik zonder problemen mijn weg.
De lunch is gezellig, we hebben, zoals gebruikelijk, genoeg om over te kletsen.
's Morgens had ik al een berichtje van Tamara gehad, of ik kwam (avond)eten, dus na m'n lunch met Jackie rijd ik (toch maar weer ondersteund door de gps) die kant op.
Ook hier is het weerzien hartelijk. We praten bij maar ik ben moe en heb moeite hun snelle Canadese dialect bij te houden. Na het eten besluit ik voor donker terug te rijden naar White Rock. Ik heb last van m'n ogen en wil liever voor donker terug in het bos zijn.
Terug in White Rock komen de stapels gevonden foto's uit oma's huis op tafel en proberen we uit te zoeken wat er bewaard blijft en wat niet.
Met een enorme bel wijn achter m'n kiezen, rond ik om 23 uur m'n verjaardag af. Ingmar en April moeten vroeg op, ik hoop eindelijk m'n ritme te kunnen pakken en nadat ik nog even m'n berichtjes bekeken heb gaat het licht ook in m'n paleisje uit.
Dinsdagmorgen, natuurlijk om 5.30 wakker, dit is niet helemaal het ritme waarnaar ik op zoek ben, maar ik heb tenminste geslapen.
Vandaag heb ik geen plannen en met m'n ontbijtje installeer ik me in de tuin. Wat een genot om in deze omgeving te mogen zijn. Vogeltjes vliegen af en aan, en Woody Woodpacker zit op nog geen twee meter van me vandaan tegen de boomstam te tikken. Ik wandel wat door de enorme tuin, dommel een uurtje in de zon en haak het begin van een nieuwe omslagdoek.
Geen idee hoe laat er iemand thuiskomt, maar dat maakt me ook niets uit. Wat een relaxte dag!
Woensdagmorgen besluit ik tot wat actie. Eerst even wat benzine in de auto en dan naar North-Vancouver. Ik heb bedacht naar Grouse Mountain te gaan. Het berggebied waar in 2010 de Olympische Spelen gehouden werden. Ik ben hier in 1987 geweest, maar daarna nooit meer. Grouse Mountain, ook wel the peak of Vancouver genoemd bereik je met een gondel. Daarna kun je nog verder naar boven met een stoeltjeslift. Omdat het prachtig weer is, koop ik ook hiervoor een kaartje. Het kost een fortuin maar is de moeite waard. Het uitzicht is schitterend, je kijkt over Vancouver naar Vancouver Island en de andere kant zie je de sneeuw op Mount Baker in de States liggen. Ik wandel wat rond en kom een paar beren tegen die verkoeling zoeken in een bergmeertje.
Verder staan er overal enorme houtsnijwerken.
Eenmaal weer beneden is de auto op de parkeerplaats verandert in de plaatselijke sauna. Ik rijd langzaam de berg af, op zoek naar het stuwmeer dat ik van bovenaf heb zien liggen. Capilano-lake ligt in, hoe kan het anders, Capilanopark, vlak bij de hangbrug over de canyon.
Hierna besluit ik naar Lonsdale Quay te gaan. Niet zozeer voor de markt, maar meer voor het prachtige uitzicht op downtown Vancouver. Ik trakteer mezelf op een enorme fruitsalade en installeer me hiermee op een bankje aan de oceaan. Raak in gesprek met Duitsers, ze zijn ook overal, en kan ze de weg wijzen naar wat toeristische attracties.
Ik heb maar een uur parkeertijd en zoek de auto weer op. Ik rijd een stukje terug de bergen in, naar Lynn Headwaters Regional Park. Ik wil nog wat wandelen in de canyon maar het is eigenlijk te laat, de zon zakt snel en als ik een waarschuwing voor beren tegen kom, besluit ik terug te gaan.
Uiteraard beland ik midden in de avondspits en doe ik er anderhalf uur over om terug te komen naar Surrey.
Schoenen uit, benen omhoog, met April samen, ook net thuis, een bak chips en cola! Heel verkeerd, maar zo af en toe erg lekker!
Het wordt niet laat vanavond!
Het is een gewone werkdag, bijna iedereen is aan het werk maar Jackie heeft vrij en we gaan samen lunchen. Ik installeer m'n gps, ik durf even nog niet zonder te rijden. Terecht want ik vraag me onderweg af of ik wel het goede adres heb ingevoerd... Maar blijkbaar kom ik anders aanrijden want in ene wordt de omgeving herkenbaar en vindt ik zonder problemen mijn weg.
De lunch is gezellig, we hebben, zoals gebruikelijk, genoeg om over te kletsen.
's Morgens had ik al een berichtje van Tamara gehad, of ik kwam (avond)eten, dus na m'n lunch met Jackie rijd ik (toch maar weer ondersteund door de gps) die kant op.
Ook hier is het weerzien hartelijk. We praten bij maar ik ben moe en heb moeite hun snelle Canadese dialect bij te houden. Na het eten besluit ik voor donker terug te rijden naar White Rock. Ik heb last van m'n ogen en wil liever voor donker terug in het bos zijn.
Terug in White Rock komen de stapels gevonden foto's uit oma's huis op tafel en proberen we uit te zoeken wat er bewaard blijft en wat niet.
Met een enorme bel wijn achter m'n kiezen, rond ik om 23 uur m'n verjaardag af. Ingmar en April moeten vroeg op, ik hoop eindelijk m'n ritme te kunnen pakken en nadat ik nog even m'n berichtjes bekeken heb gaat het licht ook in m'n paleisje uit.
Dinsdagmorgen, natuurlijk om 5.30 wakker, dit is niet helemaal het ritme waarnaar ik op zoek ben, maar ik heb tenminste geslapen.
Vandaag heb ik geen plannen en met m'n ontbijtje installeer ik me in de tuin. Wat een genot om in deze omgeving te mogen zijn. Vogeltjes vliegen af en aan, en Woody Woodpacker zit op nog geen twee meter van me vandaan tegen de boomstam te tikken. Ik wandel wat door de enorme tuin, dommel een uurtje in de zon en haak het begin van een nieuwe omslagdoek.
Geen idee hoe laat er iemand thuiskomt, maar dat maakt me ook niets uit. Wat een relaxte dag!
Woensdagmorgen besluit ik tot wat actie. Eerst even wat benzine in de auto en dan naar North-Vancouver. Ik heb bedacht naar Grouse Mountain te gaan. Het berggebied waar in 2010 de Olympische Spelen gehouden werden. Ik ben hier in 1987 geweest, maar daarna nooit meer. Grouse Mountain, ook wel the peak of Vancouver genoemd bereik je met een gondel. Daarna kun je nog verder naar boven met een stoeltjeslift. Omdat het prachtig weer is, koop ik ook hiervoor een kaartje. Het kost een fortuin maar is de moeite waard. Het uitzicht is schitterend, je kijkt over Vancouver naar Vancouver Island en de andere kant zie je de sneeuw op Mount Baker in de States liggen. Ik wandel wat rond en kom een paar beren tegen die verkoeling zoeken in een bergmeertje.
Verder staan er overal enorme houtsnijwerken.
Eenmaal weer beneden is de auto op de parkeerplaats verandert in de plaatselijke sauna. Ik rijd langzaam de berg af, op zoek naar het stuwmeer dat ik van bovenaf heb zien liggen. Capilano-lake ligt in, hoe kan het anders, Capilanopark, vlak bij de hangbrug over de canyon.
Hierna besluit ik naar Lonsdale Quay te gaan. Niet zozeer voor de markt, maar meer voor het prachtige uitzicht op downtown Vancouver. Ik trakteer mezelf op een enorme fruitsalade en installeer me hiermee op een bankje aan de oceaan. Raak in gesprek met Duitsers, ze zijn ook overal, en kan ze de weg wijzen naar wat toeristische attracties.
Ik heb maar een uur parkeertijd en zoek de auto weer op. Ik rijd een stukje terug de bergen in, naar Lynn Headwaters Regional Park. Ik wil nog wat wandelen in de canyon maar het is eigenlijk te laat, de zon zakt snel en als ik een waarschuwing voor beren tegen kom, besluit ik terug te gaan.
Uiteraard beland ik midden in de avondspits en doe ik er anderhalf uur over om terug te komen naar Surrey.
Schoenen uit, benen omhoog, met April samen, ook net thuis, een bak chips en cola! Heel verkeerd, maar zo af en toe erg lekker!
Het wordt niet laat vanavond!
-
15 September 2016 - 08:11
Marjon :
Hoi Ilonka,
Wat zie je een hoop op zo'n dag. Goed dat je je verhaal vergezeld laat gaan van foto's! Niet te bevatten Beren??? En dan die foto, brrrrr... eng joh, maar wat machtig he. Is niet te bevatten als je hier achter je bureau op kantoor zit. Het is hier overigens bloedheet. Nog nooit zo warm geweest. Vanmiddag afdelingsuitje. Je wordt gemist hoor! Altijd gezellig wanneer je er bij bent. Zo te horen vermaak jij je ook wel. Hoop dat je echt tot rust komt en je je niet eenzaam voelt als iedereen aan het werk is. Het zal vast af en toe alleen voelen. Daarom vind ik het echt knap van je dat je dit doet. Je moet het jezelf echt gunnen. En van genieten. Je schrijft hartstikke leuk, het is echt prettig en leuk om te lezen. Geniet er van en dan ook echt he. Ik lees het, er zijn zoveel mensen die van je houden. Die hoef je niet altijd naast je op de bank te hebben. Met dat besef ga je het gewoon heel leuk maken, want wat een reis zeg, wat een belevenissen! Ik kijk alweer uit naar de volgende blog. Dikke knuffel van mij XXX -
15 September 2016 - 08:35
Nathalie:
Wooow die beren!!! En wat mooi die foto's. Chips en cola nom nom. Dat is pas vakantie :p Complimenten trouwens over hoe je schrijft.. leest fijn. Geniet ze nog. knuffel en hartjes xxxx -
15 September 2016 - 09:12
Els En Je Vader. :
Leuk hoor dat je steeds een verslag over je reis maakt. Geniet er maar van.Hier nog steeds mooi weer laatste dag. Liefs van ons -
15 September 2016 - 11:28
Frederike:
Waaaauw het verhaal klonk al geweldig mooi maar de foto's zijn echt prachtig! Wat een natuur daar, en die uitzichten!
En ontzettend leuk om te lezen ook, je vertelt erg goed!
Hoe is het weer daar? Ik zie blauwe luchten all over maar is het warm/koud/vochtig?
Liefs vanuit de koelkast die kantoor NS heet :P
xxxx -
15 September 2016 - 13:33
Koen (die Vage Kennis Van Je):
Goed om te lezen dat je het naar je zin hebt. Lijkt me prachtig om zo'n beer in het wild tegen te komen. Mocht je in de verleiding komen om een selfie te willen maken met die beer ..... vooral NIET doen.
Ik lees je verslag de komende tijd vanuit je eigen tijdzone verder.
Have fun and see you soon! -
09 Oktober 2016 - 04:57
April:
lol.... I Remermber this day...it already seems so long ago ..hahaha our "bad snack"right before dinner hehehe!
That is what you do on holidays tho INDULGE !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
