Granville Island, lazy sunday and White Rock

Zaterdag gaan we naar Granville Island in Vancouver. Bij iedere vakantie dat ik in BC doorbreng hoort een dagje Granvile Island, niet in de laatste plaats om een bezoek te brengen aan de Inukshuk-store om mijn verzameling uit te breiden, maar ook om de bijzondere sfeer die hier hangt te kunnen proeven. Grenzend aan downtown en bereikbaar per brug of watertaxi is het een verzameling van pakhuizen waar lokale en verse etenswaren worden verkocht. Ook zijn er kunstgalerijen met Canadese kunst te vinden. Er wonen nu veel kunstenaars en dat heeft van Granville Island een trendy wijk met boetieks, kunstwinkeltjes en restaurantjes gemaakt. De foto's die ik neem zijn kopieën van eerder jaren. Ik vind een nieuwe Inukshuk, en krijg van Jackie een tweede.

Een inuksuk (meervoud inuksuit) is een richtingaanwijzer of mijlpaal, gemaakt van een stapel stenen die wordt gebruikt door Inuit uit het Canadese noordpoolgebied. De inuksuit spelen een belangrijke rol bij het navigeren over de toendra. 

Inuksuit variëren in vorm en afmetingen en vervullen een veelvoud aan functies. Het zijn symbolen met diepe wortels in de Inuitcultuur.

Ik kan me hier uren vermaken, maar het is zaterdag en vreselijk druk, dus na een rondje door de public market en de gewenste aankopen zoeken we snel de auto op.

Na een late lunch bij WhiteSpot in Langley, rijden we door naar Chiliwack, waar een van de kinderen van Clayton en Melanie jarig is. Het is een goed uur rijden, we drinken een blikje fris met een muffin en rijden weer terug. Zo gaat dat hier. Veel kilometers, korte bezoeken.

Eenmaal thuis maakt Jackie een paar cocktails en vermaken we ons tot middernacht in de regen in de hottub.

Zondag regent het en ik slaap uit. Zit wat te knutselen en laat in de middag komen Rita en Bart met lasagna en maken we ons op voor een ouderwetse Hollandse spelletjesavond. De sjoelbak komt tevoorschijn en het gaat er fanatiek aan toe. Hierna spelen we horsegame, een dobbelspel, heel simpel, maar door het inzetten van kleingeld hebben we de grootste lol.

Maandag is Jackies vrije week over, en heb ik een auto gehuurd, de auto die ik al die jaren gebruikte is er nog wel, maar uit de verzekering, en inmiddels ruim 20 jaar oud. Jackie brengt me voordat ze naar haar werk gaat naar de car-rental. De door mij gereserveerde economy-klasse is helaas niet beschikbaar, maar ik krijg een gratis upgrade naar een grotere klasse......

een Nissan Electra. Alles automatisch en ik voel me dom als ik naar de sleutel vraag; deze auto bedien je met een startknop. Wat een bak! Eerst maar een rondje om, maar het went snel. Het is wel even wat anders als mijn Picanto!

Zonder gps rijd ik terug naar huis en haal Christel op.

We gaan, ondanks de regen naar White Rock, voor een wandeling langs het strand en Fish and chips. Het weer klaart op zodra ik parkeer en we lopen eerst boven de boulevard en dan terug langs het strand. Het begint net weer te spetteren als we na een uur bij de auto terug komen. Fish and chips bij Montgomery gaat het niet worden, closed staat er op de deur. En ik realiseer me dat het 1 oktober is, ander weer op komst, winterbanden verplicht in de canyon..... Fish and chips alleen in het weekend...

We vinden snel een Timmy's en ik trakteer Christel op een lunch. Daarna even naar Langley downtown voor wat boodschappen, en dan terug naar huis.

Morgen ga ik een paar dagen op pad. Hoewel ik het liefst de canyon in zou gaan, kies ik voor de Okanagan. Ik ben daar sinds m'n vijftiende niet meer geweest, en normaal gesproken is het weer hier ook beter dan in de rockies, canyon en de Cariboo waar het al sneeuwt!

Ik stippel een route uit, zoek wat motels uit, en hoop vooral op droog weer!