Crescent Beach and Vancouver

Dinsdag ga ik lunchen met vriendinnetje April. We hadden elkaar graag meer gezien deze weken maar het lukte gewoonweg niet We praten lekker bij en na afloop rijd ik naar Crescent Beach. Het is prachtig weer en ondanks dat het laat in de middag is, is het door het mooie weer, druk met wandelaars. Ik wandel een stukje langs de trail en geniet op een bankje van de warmte Indian Summer!

Woensdag rijd ik de ruim 40 km naar Vancouver, ik verbaas mezelf weer hoe makkelijk het me af gaat, zoek een plekje in een parkeergarage in het centrum. Het kost me hier wat moeite om de grote Nissan in te parkeren maar uiteindelijk staat ie. Ik loop naar Canada Place, langs de Canadian Trail en over de seawall, het is prettig hier de weg te weten. Ik geniet van het uitzicht richting Stanley Park, wat is het toch mooi. Ik lunch in het foodcenter en loop naar Gastown. Koop wat souveniertjes en ga dan terug naar de auto. Zonder brokken kom ik de krappe parkeergarage uit en vind mijn weg naar Stanley Park. Door het mooie weer is het ook hier erg druk en ik rijd langzaam over de Parkdrive. Bij de totems parkeer ik, en geniet van het prachtige uitzicht naar Downtown Vancouver en andere kant van North Vancouver. Maak dezelfde foto’s van het uitzicht als andere jaren. Ik rijd verder over de parkdrive en geniet van ieder moment. Bij Sunset Beach parkeer ik voor het laatst, bij de Inukshuk. Ik geniet zo van deze plek, en wie weet of en

wanneer ik hier ooit terug kom.

Hierma laat ik Stanley Park achter me en doe er twee uur over dwars door Vancouver terug te komen naar Langley.

Donderdag ochtend vroeg komt Bart gedag zeggen, hij gaat vissen in Harrison. Ik breng samen met Jackie de auto terug naar Hertz, waar we in gesprek raken met de medewerker.

In totaal heb ik 1250 km gereden, dat is iets minder dan de ruim 4000 km van 2 jaar geleden.

Hierna doen we wat boodschappen engaan lunchen bij Ricky’s.

In de middag genieten we met het hele gezin nog even van de zon en elkaars gezelschap. Christel is nu al in tranen, “no party without Christel crying” gaat weer eens op.

In de avond ga ik met Mitch en Jackie nog een keer het casino. We winnen onze inzet terug en het is erg gezellig.

Terug naar huis waar Miekie op Riley heeft gepast en we praten nog even over mijn familie.

ik heb het heerlijk gehad bij Jackie en haar gezin, ik had me geen beter verblijf kunnen wensen.

Morgen krijgt Mitch zijn kamer weer terug, brengt Jackie me naar het vliegveld en kom ik zaterdag aan op Schiphol.

Mijn zoveelste (7e) bezoek aan British Columbia zit er bijna op.

ik hoop weer eens terug te kunnen gaan naar dit fantastisch mooie deel van Canada, waar nog genoeg dingen te ontdekken zijn, maar ik ga met prachtige herinneringen in mijn koffer terug naar huis.